مدیریت منابع انسانی (بخش ششم: احترام Respect)

بسیاری از مشکلات ما در سازمان ها،را بطه مستقیمی با نوع تعاملات و عدم رعایت شئونات و احترامات فی مابین دارد ، این مسئله نه تنها در ارتباط با کارکنان ، بلکه در حفظ و تقویت ارتباطات ما با مشتریان و مخاطبین ما نیز بسیار موثر می باشد.

احترام بدون توجه به جایگاه و مرتبه سازمانی افراد یک جاده دوطرفه است ، بسیاری از کارکنان ، سازمان های خود را به خاطر عدم رعایت این اصل ترک می کنند ، عدم برخورداری از یک تعامل همراه با احترام و حفظ حرمت و شئونات افراد ، اراده و انگیزه افراد را بشدت از بین خواهد برد و ما را در نگاه آنان ، انسانی ناشایست و بی ارزش نمودار خواهد ساخت.

در نقطه مقابل ، برخورداری و حاکمیت فضای همراه با احترام انگیزه و تعلق خاطر کارکنان را بشدت افزایش خواهد داد، آنها در مقابل این رویکرد مثبت ، عکس العملی مثبت تر ارائه خواهند نمود، این امر میزان وابستگی سازمان به کارکنان و کارکنان به سازمان را بشدت تقویت خواهد نمود، این تعلق خاطر و وابستگی تحمل افراد را در مقابل سختیها و ناملایمات افزایش و اراده آنها را برای مشارکت و نقش آفرینی برای رسیدن به فردایی بهتر مستحکم تر خواهد ساخت .



آیا به این نکته توجه نموده اید که عموماً در مقابله با خطاها و اشتباهات کارکنان ابتدا به سمت تخریب شخصیت آنها پیش می رویم و سپس آنها را در مقابل خطاهایی که کرده اند بازخواست نموده و در انتها توصیه های لازم برای اصلاح کار و جلوگیری از تکرار آن را ارائه می نماییم ، با این فرآیند کارکنان دیگر به سخنان بعدی ما گوش نمی کنند و تنها بدنبال روزنه ای برای رهایی خود از فشار روحی ناشی از تخریب شخصیتشان هستند، با اینکه با بکارگیری روش مناسب ما می توانیم حس مسئولیت آنها را بالا برده ، ضمن حفظ حرمت و شأنشان ، آنها را در درون شرمنده نموده تا در انگیزه جبران و اصلاح عملکرد خود درآیند، حفظ احترام بر همین اساس می تواند در راستای توسعه و تقویت ظرفیت منابع انسانی سازمان نقش آفرین باشد وبالعکس در صورت عدم رعا یت آن می تواند تمام رشته ها را پنبه کند.

اشاره شد که جاده احترام ، جاده ای دو طرفه است، همانگونه که برکارآفرینان و مدیران ، لازمست تا حرمت و احترام سایر کارکنان را رعایت نمایند، بر کارکنان نیز لازمست تا احترام سایر همکاران و به ویژه کارآفرینان را رعایت کنند.



به تصویر با لا نگاه کنید، عموماّ اینگونه احترامات و قدردانی ها در کشورهای نظیر كشور ما برای رهبران سیاسی جامعه صورت می پذیرد، تصویر بالا مربوط به کشور ژاپن است وکسی که مردم به استقبال او آمده اند و او را مورد احترام قرار می دهند، نه پادشاه است ، نه رئیس جمهور ونه هیچ صاحب منصب دولتی و یا نظامی، او ماتسوشیتا بنیان گذار شرکت پا ناسونیک است ، یک کار آفرین ، یک صنعتگر که همه مردم ژاپن به وجودش افتخار می کنند، او چندین سال است که از دنیا رفته است ، از نسل او تنها یک نوه دختری باقی مانده که تنها وارث 15 % پاناسونیک است و هیچگونه جایگاه مدیریتی نیز در پاناسونیک ندارد، اما پاناسونیک برای ژلپن و جهان باقیست و مردم ژا پن برای کارآفرینانی نظیر ماتسوشیتا ، که ایجاد می کنند و حاصل دست رنج خود را به کشورشان ، بلکه به جهانیان هدیه می کنند سر تعظیم فرود می آورند.

آری، اینگونه احترام و تکریم کارآفرینان ، جزء وظایف کارکنان و همه ذینفعان پاناسونیک است، این اقدام نه تنها بر ماتسو شیتا ، بلکه بر تمامی کارآفرینان و موسسین بنگاه های اقتصادی اثری فوق العاده خواهد گذاشت ، اثری که موجب می شود بیشتر تلاش کنند و سفره های بزرگتری را به گسترند تا انسانهای بیشتری بر سر این سفره بنشینند. قطعاً آنان نیز در مقابل این احترام ، عملی متقابل انجام خواهند داد تا این جاده دوطرفه دائماّ دوطرفه باقی بمانند.



جوانان ژاپنی با دیدن این صحنه های زیبا در دل آرزو می کنند که ماتسوشیتا دیگری شوند، این الگوسازی یعنی مدیریت توسعه منابع انسانی ، آیا در کشور ما نیز ، اینگونه به صاحبان صنایع و کار آفرینان نگاه می کنند یا ....